محصولات ارگانیک محصولاتی هستند که در هیچ یک از مراحل کاشت، داشت و برداشت از هیچ نوع کود یا سموم شیمیایی استفاده نمیشود و در تولید محصول کاملا از روشهای سنتی و طبیعی استفاده میشود و هیچگونه آسیبی نه برای انسان و نه برای محیط زیست دارند. در حالیکه محصولات تراریخته یا دستکاری شده ژنتیکی، محصولاتی هستند که داخل آنها یک یا چند ژن برای اهداف خاصی وارد شده است.
برای مثال یک ژن که سم “بی تی “تولید میکند را از باکتری باسیلوس تورنجینسیس جدا کرده و به گیاه ذرت منتقل میکنند. به این ترتیب ذرت با تولید سم بی تی، در برابر آفات از خود محافظت میکنند.
يکي از تاثیرات مخرب بسيار مهم اين محصولات بر محيط زيست اين است که گردههاي آنها سبب آلودگي ژنتيکي محصولات ارگانيک اطراف ميشوند. همچنين استفاده از سموم این محصولات مانند سم گلایفوسیت، باعث از بين رفتن مواد آلي و فقر خاک و همچنین انقراض حشرات مفيد می شود. با گذشت زمان، علف هاي هرز نيز به اين سموم مقاوم مي گردند که باعث ايجاد علف هاي هرز ضخیم و قوي تر در زمينهاي کشاورزي ميشود. همچنين گياهان مقاوم به آفات، باعث ايجاد مقاومت برخي از آفات و حشرات به اين سموم شدهاند که براي از بين بردن آنها، نياز به سموم شيميايي می باشد. سموم شيميايي تاثیرات مخربی بر اکوسيستم وارد مي کنند و باعث از بين رفتن ميکروارگانيسم هاي خاک، حشرات مفيد، نفوذ سموم به سفره های آبهای زيرزميني و آلوده شدن آنها مي شوند. نتیجه اين دست کاري ها ی ژنتیکی، مختل شدن اکوسيستم طبيعي می باشد.
تفاوت تحقيقات شرکت هاي توليد کننده محصولات دست کاري شده ژنتيکي و دانشمندان مستقل روي حيوانات آزمايشگاهي
سه کمپاني بزرگ و معروف توليدکننده محصولات دست کاري شده ژنتيکي در جهان مونسانتو، دوپونت و راکفلر هستند. مونسانتو علفکشی به نام «گلايفوسيت» به منظور از بين بردن علفهاي هرز در زمين هاي کشاورزي توليد مي کند که گلايفوسيت را همراه با بذر مقاوم شده به آن، به کشاورزان مي دهند تا به راحتي به کشت بپردازند. مونسانتو ادعا می کند که اينگونه بذرها در مقابل آفات و حشرات مقاوم شدهاند، اما «شرکت تست بايوتک» مطلبی در مورد گلايفوسيت منتشر کرد که نشان داد که اکثر آفات در مقابل اين سموم مقاوم شده اند و استفاده از اين سموم باعث به وجود آمدن آفات خطرناک تر شده است. از آنجا که تحقيقات توسط خود کمپاني هاي توليد کننده انجام مي گردد،ولی بازه زماني درستي براي اين آزمايشها در نظر گرفته نميشود، به همين دليل متأسفانه نتايج درستي نيز از اين آزمايشات به دست نمي آيد. برای مثال شرکت توليد کننده مونسانتو در يک پروتکل سهماهه، ذرتهاي مقاوم به سم گلايفوسيت را روي موشها آزمايش کرد و اعلام کرد که هيچ مشکلي براي اين موشها پيش نيامده است. اما يک دانشمند مستقل با نام «سراليني» در سال 2014، همان آزمايشها تکرار کرد ولی در يک دوره دوساله. نتايج اين بررسي نشان داد که تمام موشهايي که ذرت هاي تراریخته را مصرف کرده بودند، دچار سرطان هيپوفيز، کبد و کليه شدند و موشهاي ماده علاوه بر آنها دچار سرطان سينه و سقط جنين نيز شدند .برخي ديگر از عوارض گزارش شده در مدل هاي حيواني عبارتند از پاسخ هاي التهابي، آسم، آلرژي، اختلال در عملکرد طحال، کبد، پانکراس، کليه و اختلال ايمني، اختلال در سيستم گوارش، اختلال در روده ها، رشد بيش از اندازه در لايه سلولي روده و التهاب معده.
۱) روغن کانولا
کانولا گونه ی دستکاری ژنتیکی شده گیاه کلزا می باشد که توسط پژوهشگران کشاورزی کانادایی به منظور کاهش مواد غیر خوراکی آن به وجود آمده اند. اسید اولئیک موجود در روغن کانولا موجب می شود تا سلول های سرطانی از آن تغذیه کنند و قویتر شده و حالت بدخیمی را حفظ کنند. همچنین این اسید به پیشرفت تومورنیز کمک می کند.
روغن کانولا، باعث ایجاد سطوح بالای التهاب در بدن و همچنین تجمع کلسیم در سرخرگ ها می شوند.
در یک مطالعه، موش هایی که دارای فشار خون بالا و مستعد ابتلا به سکته مغزی بودند، به علت تغذیه روغن کانولا زودتر مردند.
۲) روغن پنبه دانه
تقریباً نیمی از پنبههای رشد یافته در جهان، تراریخته هستند که نسبت به آفات و آفتکشها مقاوم شدهاند. این روغن ابتدا مصرف خوراکی نداشت، ولی محققان دانشگاه تگزاس با تضعیف سم گوسیپول، گیاه تراریخته ای را تولید کردند که قابلیت خوراکی داشته باشد. این روغن را برای مصارف خوراکی ابتدا تصفیه می کنند. گوسیپول تاثیرات سوئی روی رشد و تولید مثل موجودات زنده دارد.
۳) روغن ذرت: بیشترین محصولات ذرت تولیدشده در آمریکا تراریخته هستند. سراليني در سال ۲۰۱۴، در یک دوره ۲ ساله ذرتهايي را که به سم گلايفوسيت مقاوم شده بودند را روي موشها آزمايش کرد. تمام موشهايي که ذرت هاي تراریخته را مصرف کرده بودند، دچار سرطان کليه، کبد و هيپوفيز شدند و موشهاي ماده دچار علاوه بر آنها دچار سرطان سينه و سقط جنين نيز شدند.
۴) روغن سویا: بیش از ۹۰ درصد محصولات سویا رشد یافته در آمریکا، تراریخته هستند. ترکیبات سویای تراریخته باعث مسدود شدن استروژنهای طبیعی، منجر به اختلال عملکرد غدد درونریز، افزایش امکان ابتلا به آلرژی و حساسیت غذایی، ناباروری، سرطان سینه و تداخل در هضم پروتئین میشوند. در تحقیقات صورت گرفته، موشهای آزمایشگاهی که با سویا تراریخته تغذیه شدند، میزان بالاتری از مرگ و ناباروری داشتند.
۵) روغن مخصوص سرخ کردنی
اکثر روغن های سرخ کردنی، شامل روغن مضر پالم، روغن آفتابگردان، روغن سویای تراریخته و روغن کلزا تراریخته هستند.
بنابرابن برای حفظ سلامت خود و اعضای خانواده بهتر است به جای روغن های تراریخته از روغن زیتون، روغن هسته انگور و یا روغن کنجد مصرف کنید.
موسساتی که برچسب 100% Certified Organic دارند و یا آرم هایی چونOrganic USDA، اینها صد در صد ارگانیک هستند. اگر روی محصولی فقط واژه ارگانیک نوشته شده بود، نمی توان مطمئن بود که این محصول تراریخته نیست. این محصولات ممکن است شامل ۳۰% مواد تراریخته باشند. واژه های Natural یا all-Natural به معنی ارگانیک بودن محصولات نمی باشند. این یک نوع بازاریابی هوشمندانه است.
گوشت هایی را که بر روی آنها کلمات Grass-Fed %100 یا100% Pasture Fed نوشته شده باشند، خریداری کنید. برای خرید مرغ و تخم مرغ حتما به برچسب 100% Certified Organic دقت کنید. محصولات لبنی rBGH free ، rBST free و دارای برچسب 100% Certified Organic خریداری کنید. حتما Wild Fish خریداری کنید. چون ممکن است که ماهی های پرورشی با دانه های تراریخته پرورش یافته باشند. محصولاتی که بیشترین احتمال تراریخته را دارند: مانند سویا و فرآورده های آن، ذرت و فرآورده های آن، روغن کانولا، چغندر قند، پاپایا هاوایی، زوچینی (کدو سبز)، اسکواش زرد، کتان(پنبه) و روغن پنبه دانه که برای خرید آنها حتما باید به برچسب 100% Certified Organic توجه کرد. محصولاتی که بر روی آنها برچسب Non-GMO یا GMO-Free وجود دارند، یعنی فاقد مواد تراریخته هستند. بر روی بسیاری از میوه ها و سبزیجات برچسبی چسبانده می شود که روی آن کدی چهار یا پنج رقمی موسوم به Price Look-Up Code نوشته شده است. برای تشخیص سریع و آسان نوع محصولات می توان Plu روی محصول را چک کرد. اگر Plu، ۵ تا شماره بود و با عدد ۹ شروع شده بود، یعنی ارگانیک است ولی اگر ۵ تا شماره بود و با عدد ۸ شروع شده بود این محصول تراریخته است، اگر۴ تا شماره بود و با اعداد ۳ یا ۴ شروع شده بود، محصول شیمیایی است.
در کل برای ارزیابی مضرات محصولات تراریخته نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد چون متاسفانه در بیشتر موارد ارزیابی خطر ناشی از مصرف این محصولات، بر اساس روش های معتبر علمی انجام نمی شوند و آزمون های انجام شده برای حصول اطمینان از سلامت و ایمنی این فرآورده ها کافی نیست.
همچنین عدم توجه به بازه زمانی مناسب برای حصول نتایج دقیق توسط کمپانی های تولید کننده و تفاوت چشمگیر نتایج آنها با دانشمندان و پژوهشگران مستقل، باعث به وجود آمدن بی اعتمادی عمومی نسبت به کمپانی های تولید کننده این محصولات گردیده است.
در سال ۲۰۱۳ بوهن و همکارانش مطالعاتی را بر روی سه نوع سویا شامل گونههای ارگانیک، پرورشیافته با سموم شیمیایی و سویاهای تراریخته آغاز کردند. تحقیقات آنها نشان داد که سویاهای تراریخته فاقد گلوکز، فروکتوز و قندهای خوب موجود در سویای ارگانیک هستند و درعوض فیبر بیشتری در آنها موجود است که باعث ضخامت بیشتر گیاه شده است. این سویاها همچنین سم گلایفوسیت بیشتری را به خود جذب میکنند که متأسفانه فرضیه نقش احتمالی علف کشهای مخصوص محصولات تراریخته در افزایش بیماری های مدرن در انسان نظیر آلزایمر،اوتیسم، بیش فعالی در کودکان، نقایص مادرزادی، ناباروری و أنواع سرطان را تقویت می نماید. برخی دیگر از عوارضی که تا کنون در انسان گزارش شده عبارتند از: حضور DNA گیاه تراریخته در دستگاه گوارش انسان، بروز واکنش های آلرژیک در کسانی که در مزرعه کار می کنند، حضور سم باکتری بوتولینیوم در خون زنان غیرباردار، باردار و جنین آنها، احتمال تاثیر منفی محصولات تراریخته و سموم آن بر فلور میکروبی بدن و دستگاه گوارش، اختلال در سیستم های هورمونی و تولید مثل و سیستم عصبی.
اگرشخصی در فاصله کمتر از ۲ متر، به مدت حداقل ۱۵ دقیقه، با یکفرد آلوده به کووید-۱۹ فاصله داشته باشد، این شخص در تماس نزدیکبا فرد بیمار قرار گرفته و اگر شخص سالم و شخص آلوده ماسکنداشته باشند، احتمال آلودگی حدود ۹۰ درصد است. فرد آلوده (ناقل خاموش) می تواند کووید-۱۹ را ۴۸ ساعت (یا ۲ روز) قبل از اینکهعلائم یا جواب آزمایش مثبت برای کووید-۱۹ داشته باشد، گسترشدهد. بنابراین اگر فردی علایم بیماری هنوز ندارد، نشانه این نیست کهسالم است و این فرد ناقل به راحتی می تواند شخص سالم را آلودهکند. بنابراین یکی از رفتارهای هوشمندانه برای اجتناب از آلودگی، حفظ فاصله فیزیکی است. حال اینجا سوالی مطرح می شود که آیا اگرشخصی ماسک زده باشد و در فاصله کم با شخص بیمار باشد، باز هم تماس نزدیک محصوب می شود؟ بله، حتی اگر شخص در فاصله کمتر از ۲ متر با فرد مبتلا به کووید-۱۹ بوده و ماسک هم زده یاشد، همچنان یک تماس نزدیک محسوب می شود. متاسفانه، ماسک به خیلیاز اشخاص حس امنیت کاذب می دهد. منظوراز ماسک این است که در صورتی که فرد آلوده است با زدن ماسک از افراد دیگر از آلودگیمحافظت کند و نه اینکه شخص سالم را در برابر آلودگی در مقابل شخص آلوده محافظت کند. اگر شخص سالم ماسک داشته باشد و شخص آلوده ماسک نداشته باشد و این دو شخص در فاصله کمتر از ۲ متر در حال گفتگو باشند، ٧٠ درصد احتمال آلودگی وجود دارد و اگر شخص آلوده در اين فاصله ماسك داشته باشد ولي شخص سالم ماسك نداشته باشد باز هم ٥ درصد احتمال آلوده شدن فرد سالم مي باشد. حال اگر شخص آلوده و سالم هر دو ماسک داشته باشند، در این فاصله، هنوز یک و نیم درصد احتمال آلودگی وجود دارد. سوالدیگری که اینجا مطرح می شود این است که اگر هیچ کدام ماسکنداشته باشند و فاصله شان بیش از ۲ متر باشد چطور؟ بله هنوزاحتمال آلودگی از طریق آیروسل های پخش شده از دهان شخص آلودهدر هوا وجود دارد. حال آگر هر دو ماسک داشته یاشند و فاصله هم بیش از ۲ متر باشد، چطور؟ در اینجا احتمال آلودگی به صفر میرسد. پس نتیجه می گیریم که هر دو فاکتور فاصله فیزیکی و زدنماسک رفتارهایی هوشمندانه، ضروری و مکمل
ویروس هرپس سیمپلکس ۲ (HSV2) سبب ایجاد تبخال تناسلی می شود که از روزنه کوچکی روی پوست، وارد بدن یا غشای مخاطی می شود. این ویروس بسیار مسری است و سلولهای عصبی را آلوده می کند و ممکن است به طورمخفی در انتهای سلولهای عصبی به حالت خفته درآید و در اثر تحریکاتی مثل فشار عصبی و استرس، فعال می شود و سپس از طریق بدنه بلند سلولهای عصبی به پوست برمیگردد و در آنجا تکثیر می شود و ایجاد تبخال میکند. متاسفانه هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، فقط با برخی داروها مانند آسیکلوویرمی توان آنرا کنترل نمود. بنابراین بیمار در طول زندگی خود به طور دوره ای از شیوع این زخم ها رنج خواهد برد.
علائم ونشانه های تبخال تناسلی شامل برآمدگی های قرمز، کوچک و آبدار، تاول یا زخم های باز است. در خانم ها، زخم ها می توانند در ناحیه تناسلی خارجی، داخل واژن، دهانه رحم، باسن یا مقعد ایجاد شوند. در مردان این زخم ها روی آلت تناسلی، کیسه بیضه، داخل مجرای ادراری، باسن، مقعد یا ران ها ایجاد می شوند. این زخم ها دفع ادراررا با درد همراه می کنند. در طول مرحله اول ممکنه علائم و نشانه هایی شبیه آنفولانزا مانند درد های عضلانی، سردرد ، تب و همچنین تورم غدد لنفاوی در ناحیه کشاله ران ایجاد شود. در برخی موارد ممکنه حتی وقتی زخمی وجود ندارد، عفونت فعال و مسری باشد.
تریکوموناس واژینالیس، انگل تک سلولی ریزی است که سبب عفونت تریکومونیازیس که از انواع شایع عفونت منتقله جنسی است، می شود. این انگل حین رابطه جنسی، توسط فردی که به آن آلوده است به دیگری سرایت می کند.
تریکوموناس معمولا دستگاه ادراری مردان را آلوده می کند، اما اغلب هیچ نشانه ای ندارد. ولی در زنان عموما واژن را درگیر می کند. وقتی انگل در شخصی ایجاد علائم کند، این نشانه ها ممکن است از تحریکات خفیف تا التهابات شدید متغیر باشند وظرف 5 تا 28 روز از آلوده شدن بروز کنند.
علائم و نشانه های تریکومونیازیس عبارتند از: ادرار دردناک، ترشحات شفاف، سفید، مایل به سبز یا مایل به زرد و بوی شدید، خارش یا ناراحتی واژن در زنان، ترشحات، خارش یا ناراحتی داخل آلت تناسلی مردان، درد حین رابطه جنسی
پاپیلوما ویروس( (HPVسبب ایجاد زگیل تناسلی (Genital Wart) می شود. عفونت با HPV یکی از شایع ترین عفونت های منتقله جنسی است. ویروس از شخصی به دیگری از طریق رابطه جنسی یا تماس پوست آلوده منتقل می شود. زگیلهای تناسلی در ابتدا کوچک، سفت و بی درد هستند و ممکن است در ناحیه واژن، آلت مرد یا در اطراف مقعد بوجود آیند و اگر در مراحل اولیه درمان نشوند، ممکن است بزرگ شده و نمایی شبیه گلکلم و گوشتی بوجود آورند.
برخی عفونت های HPV ممکن است منجر به سرطان هایی از جمله سرطان سرطان گردن رحم، سرطان آلت تناسلی مردان و سرطان دهان و معقد شوند. این ضایعات ممکن است با یک پماد که روی ضایعه مالیده میشود، درمان شوند و یا سایر درمانها از جمله فریزکردن توسط پزشک انجام میگردد. گاهی برای برداشتن زگیلهای بزرگ، نیاز به جراحی می باشد.
بیماری سوزاک یا گونوره یک بیماری مسری منتقله از رابطه جنسی (STD) و ناشی از عفونت با باکتریایی به نام Neisseria gonorrhoeae می باشد. علائم گونوره در مردان عبارتند از درد هنگام ادرار کردن و ترشحات سفید، زرد یا سبز آلت تناسلی، تورم یا قرمزی در نوک آلت تناسلی، تورم یا درد در بیضه ها.
اغلب زنان پس از ابتلا به گونوره یا علائم چندانی را تجربه نمی کنند و یا علائمی دارند که با سایر بیماریها مشترک بوده وگاهی اشتباه تشخیص داده می شود. علائم گونوره در زنان عبارتند از ترشحات آبکی واژن، کدر یا سبز، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن، تکرر ادرار، درد در رابطه جنسی و یا درد شدید در شکم و کمر.
آزیترومایسین و برخی از آنتیبیوتیکهای قوی دیگر میتوانند سوزاک را درمان کنند، هرچند سویه های گنوره مقاوم به آنتی بیوتیک شروع به رشد می کنند. اگر شرایط درمان نشده باقی بماند، زنان می توانند بیماری التهابی لگنی(PID) ، ناباروری یا حاملگی خارج رحمی یا نازایی را تجربه کنند.